Kolorymetria w makijażu permanentnym
Wpis napisany przez: Oliwia Strugała
Barwy podstawowe i barwy pochodne odpowiednio zmieszane dopełniają się do szarości tj. czerwony z zielony, żółty z fioletowym i niebieski z pomarańczowym. W makijażu permanentnym jest to o tyle ważne, że czasami możemy spotkać się z koniecznością zneutralizowania starego (wyblakłego, nie takiego kwalifikującego się do bezwzględnego usunięcia) makijażu permanentnego, bądź też kolor po wygojeniu podczas pierwszego zabiegu pigmentu, nie będzie nas satysfakcjonował. W tym celu większość firm przygotowało odpowiednie produkty, każdy do odpowiedniego koloru, który ma zneutralizować. Jeżeli połączymy razem wszystkie te kolory teoretycznie uzyskamy czerń (praktycznie bardziej taki zgniłoszary).
Pożądany w makijażu permanentnym kolor brązowy powstaje przez połączenie koloru pomarańczowego oraz czerni.
Niezwykle istotne jest to, że pigment stosowany do makijażu permanentnego wprowadzać będziemy pod skórę, a nie na jej powierzchnię. Musimy więc pamiętać, że na końcowy kolor składa się zarówno pigment, jak i skóra, która działa jak swoisty filtr na niego.
Kolor skóry jest wypadkową kilku elementów. Pierwszy z nich to melanina, czyli wspomniany już wcześniej barwnik odpowiadający za odcień skóry. W skórze białej melanina ma odcień pomarańczowy, natomiast w skórze czarnej odcień brązowy czy też nawet czarny. Kolejna jest hemoglobina, która płynąc w krwi naszych naczyń krwionośnych może nadawać skórze odcienie mniej lub bardziej różowe, czasami też lekko sine zabarwienie w przypadku żył z hemoglobiną odtlenowaną.
Trzecim elementem są włókna kolagenowe, które mają żółtawy odcień. A ostatni to karoten nadający skórze lekko pomarańczowy odcień.
Zdrowa skóra ma barwę „cielistą”, która jest mieszanką wszystkich wyżej wymienionych kolorów (plus przezroczystości/bieli) niektórych tkanek skórnych. Jeżeli chodzi o tonację skóry, wyróżniamy wg najpopularniejszej skali Fitzpatricka 6 podstawowych fototypów. Klasyfikacja oparta jest na obserwacjach reakcji wystawionej na 30 minut skóry badanych w samo południe.
Typ 1 (celtycki) zawsze ulega poparzeniom, cechuje go blada skóra, często piegi i rude włosy. Typ 2 ( północnoeuropejski) łatwo ulega oparzeniom i trudno się opala, cechuje go blada skóra i niebieskie lub zielone oczy. Typ 3 (środkowoeuropejski) opala się po początkowym oparzeniu, to ciemniejsza biała skóra. Typ 4 (śródziemnomorski) raczej się nie oparzy, a jeżeli już to minimalnie, za to łatwo się opala, cechuje go jasnobrązowa skóra. Typ 5 (bliskowschodni) rzadko ulega oparzeniom słonecznym, łatwo i mocno się opala, cechuje go brązowa skóra. Typ 6 (afrykański) to już skóra prawie czarna, która nigdy się nie oparzy i zawsze mocno się opala, a właściwie cały czas jest bardzo mocno opalona.
